Şan şöhret içinde dönsax da xana,
Bu gurbet ellerin de kimiyux biz?
Yurduni elini terennüm eden,
Türküci dillerin noti miyux biz?
Fitneler, yalanlar okunur yüzden,
Dumanlı perdeler asılur gözden,
Dünyanın gendi de kaçıyer bizden,
Yani bir o deyni köti miyux biz?
Gördux amelini kanli yılların,
Çekdux minnetini aci dillerin,
Topraxdan ayrılmiş karanfillerin,
Soluxmiş güllerin köki miyux biz?
Düşündüm taşındım, hey döne döne,
Sonunda bir fikir getürdüm üne,
Anali babali böyüsax gene,
Bir avuç toprağın yetimiyux biz.
Bu şiir Azerbaycan seyahatimizde bir kalabalığın içinde Ahıskalı bir hemşehrimiz tarafından elimize tutuşturuldu. Kim olduğunu hatırlayamadığımız bu şiirin başlığını da biz koyduk. Y. Zeyrek
